- ستیزه جو
جنگجو، سرکش، ناسازگار، لجوج
معنی ستیزه جو - جستجوی لغت در جدول جو
- ستیزه جو
ناسازگار، لجوج
- ستیزه جو
لجباز
- ستیزه جو
پیکارجو، پیکارگر، ستیهنده، جنگجو، پرخاشگر، جنگ طلب، ستیزه گر، ستیزا، عربده جو، غوغاگر، مبارزطلب، متخاصم، لجوج، سرکش، عاصی، نافرمان، طاعی
متضاد: صلح طلب، آشتی جو، آشتی خواه
متضاد: صلح طلب، آشتی جو، آشتی خواه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سِ زَ / زِ گَ)
لغت نامه دهخدا
عنید. (ملخص اللغات حسن خطیب) (ترجمان القرآن). ظالم. متعدی:
گفت اگر مانم این ستیزه گر است
گر کشم این حساب از آن بتر است.
نظامی.
غضب ستیزه گر و عقل قهرمان درخواب
شتر گسسته مهار است و ساربان در خواب.
صائب
گفت اگر مانم این ستیزه گر است
گر کشم این حساب از آن بتر است.
نظامی.
غضب ستیزه گر و عقل قهرمان درخواب
شتر گسسته مهار است و ساربان در خواب.
صائب
خشن، ستیزه جو، سرکش، طاغی، عاصی، غوغاطلب، گردنکش، متمرد
متضاد: رام، مطیع
متضاد: رام، مطیع
پیکارجویی، ستیهندگی، جنگ جویی، جنگ طلبی
متضاد: آشتی طلبی، خصومت، عناد
متضاد: دوستی، وداد، لجاجت، عصیان، نافرمانی
متضاد: اطاعت، فرمانبرداری
متضاد: آشتی طلبی، خصومت، عناد
متضاد: دوستی، وداد، لجاجت، عصیان، نافرمانی
متضاد: اطاعت، فرمانبرداری
